-A-
ACAR :Cesur, becerikli
ACER:Hz.Ä°smail'in annesi
ADEM: 1. Allah?ın yarattığı ilk insan, insan soyunun atası ve ilk peygamberi. 2. Adam. 3. İyi, temiz kimse. Adem (a.s.) ilk insan ve ilk isimlendirilen varlık. Kur?an?da Hz. Adem?in 25 yerde ismi geçer.
ADÄ°L: Allah'ın emirlerini hakkıyla uygulaÂyan anlamına gelir
AFRA:Ayin 13.Gecesi, afra binti ubeyde;sahabe hanımlarından
AHKAF: Kur'an-ı Kerim'in 6. Suresi
AHMED: Çok, en çok övülmüş, methedilmiş. Kur?an-ı Kerim?de Saf suresinin 2. ayetinde: Hz.İsa, İsrailoğullarına: ??adı Ahmed olan peygamberi de müjdeleyici olarak geldim? şeklinde geçen isimlendirme ile Peygamberimizin isimlerinden birisi olarak anıldı ve kullanılmaya başlandı.- Türk dil kuralı açısından ?d/t? olarak kullanılır. Ahmed-i Muhtar, Hz. Muhammed (s.a.s).
AHSEN:(Ar.) Daha güzel, çok güzel, en güzel. Erkek ve kadın adı
AKAY:Dolunay
ALGAN:Fetheden , alan
ALYADUA: Gökyüzünün yakarışı
ARDA:1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 4. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. 5. Sonra gelen.
ASIM: İslam komutanlarından. Maveraünnehir fethine katıldı ve yiğitliğiyle ün saldı.
AYŞIL:Ay gibi ışıl ışıl
AZİZ: 1. Muhterem, sayın. 2. Sevgili. 3. Veli, evliya, ermiş. 4. Az bulunur. 5. Allah?ın izzetli kıldığı, mü?min. ? Aziz (İmadettin Abulfeth Osman el-Aziz): Selahaddin Eyyubi-?nin II. oğlu. Kardeşi el-Efdal, Melik iken kendisi Şam?ı terkederek Mısır Eyyubileri hükümdarlığını ilan etti. Fakat daha sonra kardeşiyle barıştı. Kur?an-ı Kerim?de Âl-i İmran ve Yusuf surelerinde geçmektedir.
AZRA:Yine iffete tekabül eden, namuslu ve tertemiz kadın anlamındadır. Kirlerden arındırılmış, masum manasında.
-B-
BARAN:YaÄŸmur
BELÄ°NAY: Cennette peygamber cicegi
BENGİSU:Ebedilik,ölümsüzlük veren su
BEREN: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı
BERFİN: kardan yapılmış,tertemiz
BERRA: (Ar.). - Doğru sözlü, hayır işleyen kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
BERRE: Manası temizleyicidir
BETUL: O?nun nefsani kirlenmelere karşın korunmuşluğunu, iffetli ve onuruna düşkün olduğunu anlamlandırır.
BÜŞRA: Mutluluk getiren haber
BUĞLEM: Cenneti müjdeleyen melek
BURAK: Hz. Muhammed'in Miraç'ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
-C-
CEYLİN:Cennetin kapısı, cennete açılan kapı.
-D-
DALAN:(Tür.) Er. 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.
DALYA: (Tür.) Ka. - Yıldız çiçeği.
DİDAR: (Fars.) Ka. 1. Yüz, çehre. 2. Görme, görüşme. 3. Görüş kuvveti. 4. Açık meydanda
DİREM: (Fars.) Er. 1. Akça, para. 2. Gümüş para
DUHA: (Ar.). 1. Kuşluk vakti. 2. Kur'an-ı Kerim'de 93. surenin ismi. -Kız ve erkek adı olarak kullanılır.
-E-
EBRAR:(Ar.) Er. 1. Hayır sahipleri. 2. İyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar. Şeş Ebrar: Altı hayır sahibi, Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin.
ECHER: (Ar.) Ka. 1. Son derece güzel kadın. 2. Gündüz iyi görmeyen karmaşık gözlü.
ECİR: (Ar.) Er. 1. Bir iş ya da emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz sevgili.
ECRİN: ALLAH'IN hediyesi anlamını taşımaktadır.
EFGAN: (Fars.) Er. - Figan, ağlayıp inleme, feryat.
EFSA: Cennet ırmaklarından birinin adı,sihirbaz
ENHAR: Kur'an-ı Kerim'de cennetlerin altlarından akan ırmaklar.
ELYESA: (Ar.) Er. - Kur'an-ı Kerim'de adı geçen bir peygamber
EMİN: (Ar.) Er. 1. Korkusuz kimse. 2. Emniyette olan. 3. İnanan, güvenen. 4. İnanılır, güvenilir. 5. Şüpheye düşmeyen, kati olarak bilen. 6. Emanet olarak idare edilen dairelerin başı. - 7. (Hz. Muhammed (s.a.s) ve Cebrail'in adı.
EMİR: (Ar.) Er. 1. Bir kavmin, bir şehrin başı. 2. Büyük bir hanedana mensup kimse. 3. Peygamberimizin soyundan gelen. 4. Kumandan. 5. Abbasi devletinde başkomutan. 6. Osmanlı devletinde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi.
EMRE: Aşık, dost, Beylerbeyi, Büyük erkek kardeş.
ENER: (Tür.) Er. - En yiğit, en kahraman kişi
ENSAR: (Ar.) Er. 1. Yardımcılar, muavinler, müdafiler, koruyucular. 2. Medine'ye hicretle Mekkeli muhacirlere yardım eden, Medineli müslümanlara verilen ad. Kur'an-ı Kerim'de çok geçen kelimelerden birisidir. ERAY: Ay gibi parlak, temiz erkek.
ERÇİN: (Fars.) - Merdiven, basamak. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ERVA: (Ar.) Er. 1. Çok güzel genç. 2. Son derece cesur ve yiğit adam.
ERVA: Temiz ahlakli kiz
ESLEM: Allah'a tesim olmak anlamında canım.değerlendirebilirsin.(hem kız hem erkek için olabiliyo)
ESREFUNNISA: Kadınların en şereflisi, hanımların en onurlusu anlamına gelir.
EYMEN: Eymen b. Hureym Mekke'nin alınışı sırasında müslüman olan kişi.
EYÜB:(Ar.) Er. 1. Sabırlı. 2. Dönen, pişman olan, günahlarına tevbe eden demektir. Kur'an'da adı geçen peygamberlerden. Güzel sabır sahibi. Allah'ın imtihanına güzellikle sabredip mükafat ve ihsana ulaşmıştır. -Türk dil kuralı açısından "b/p" olarak okunur.
EZGÜ: (Tür.) - Makam, hava. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
EZRA: (Ar.) Ka. 1. Pek fasih, sözü düzgün adam. 2. Beyaz kulaklı siyah at.
EZRAK: (Ar.) - Mavi gözlü. Gök rengi saf ve temiz su. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
-F-
FERMA:(Fars.). 1. Emreden, buyuran. 2. Amir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
FEYZAN: Çok bereketli,çok verimli
FİRDEVS :1. Cennet, 2. Bostan, bahçe. ? Firdevsi: İran?ın milli destanı olan "Şeyhname"nin yazarıdır. Adı, Mansur b. Hasan?dır. 934-1020 yıllan arasında yaşadığı tahmin edilmektedir. Kur?an-ı Kerim?de Kehf ve Mü?minün Surelerinde Geçmektedir.
FURKAN: Hakkı, batıldan, doğruyu yanlıştan ayırma, tefrik. Kur?an-ı Kerim?de Bakara suresinde geçmektedir.
FÜSUN: (Ar.) Ka. - Büyü sihir. Şaşırtıcı güzelliğe sahip, hayret verici derecede güzel.
-G-
GİZEM:(Tür.) Ka. - Sır karşılığı olarak kullanılan uydurma bir kelime.
GONCA: (Fars.) Ka. 1. Henüz açılmamış gül, tomurcuk. 2. Sevgilinin ağzı.
GÖĞEM: (Tür.). - Halk dilinde yeşile çalan mor. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
GÜRHAN: (Tür.) Er. 1. Hanlar hanı. 2. Kara-Hitay prenslerine verilen unvan
GÜRKAN: (Tür.) Er. 1. Bol kan. Genç, taze, gelişmiş, serpilmiş.
-H-
HAVVA: Esmer kadın. Havva: Hz. Adem (a.s.)?in karısı, ilk kadın. Adem (a.s) cennette uyurken sol kaburga kemiğinden yaratılmıştır. İnsan soyunun başlangıcı yani türeyiş, onların bir arada yaşamaya başlamasıyla vaki olmuştur. Kur?an-ı Kerim?de TÂ HÂ suresinde geçmektedir.
HALİL: Allah'ın dostu, samimi dost
HAMİT: Allah?ın adlarındandır, şükreden
HURİ: 1. Cennet kızı. 2. Sevgili. Daha çok lakab olarak kullanılır. Kur?an-ı Kerim?de Vakı?a, Rahman, Tur, Duhan Surelerinde Geçmektedir.
HÃœMA:(Ar.) Er. 1. Devlet kuÅŸu. 2. Saadet, mutluluk
-Ä°-
İCLAL:Kudretli büyüklük
İLTEBER: (Tür.) Er. - Eski Türklerde vali, kumandan anlamlarında unvan.
İREM: (Ar.) 1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kurşun atılan nişan tahtası. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adı. 4. Ad kavmi zamanında, Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup, Şam'da veya Yemen'de bulunduğu söylenir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
İREM: 1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kurşun atılan nişan tahtası. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adı. 4. Ad kavmi zamanında, Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup, Şam?da veya Yemen?de bulunduğu öylenir. Kur?an-ı Kerim?de Fecr Suresinde Geçmektedir.
İSHAK: Ibranice'de "Gülme, konuşma, çeşitli renklere girme" demek. Ayrica Hz. İbrahimin 2 oğlundan biri ve Yakub (a.s.)un babası. Peygamberdir. Kuranda 17 yerde ismi geçen peygamberlerdendir.
-K-
KAAN:(Tür.) Er. 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.
kadın adı olarak kullanılır
KANSU: (Tür.) Ka. 1. Çin'in kuzey batısında önemli bir sınır kenti. 2. Çin'de müslümanların en çok bulunduğu eyalet.
KARİN: (Ar.) Er.l. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci
KATRE: (Ar.) Ka. 1. Damla. Damlayan ÅŸey
KAYHAN: (Tür.) Er. - Sert, güçlü sesli okuyucu, kayayı bile delecek güçte sesi olan okuyucu.
KAYRA: Tanrı yardımı; Tanrı'dan ya da büyük bir kimseden Gelen iyilik, kayırma, yardım, destek
KAYRAL: (Tür.) Er. - Kayrılan, himaye edilen (kimse)
KEREM: Cömertlik, soyluluk büyüklük
KERİM: Allah(c.c.) isimlerinden, çok cömert
KEVSER:Cennette bulunduğuna inanılan kutsal su
KORAY: (Tür.) Er. - İyice kor rengine gelen ay.
KORÇAN: (Tür.) Er. - Ateşli, canlı, hareketli.
KÜBRA: (Ar.) Ka. 1. Büyük olan (Ekber'in müennesi). 2. Hadicetü'l-Kübra: Hz. Peygamberin ilk hanımı.
KUMRU: (Fars.) Ka. - Güvercinlerden, uzunca kuyruklu boynunun yanlarında benekler bulunan ve güvercinlerden daha küçük olan boz renkli kuş.
-M-
MARZIYE:Allah?ın kendisinden razı olduğu, Rabb?ine varmaya hazırlanmış kişi anlamındadır. Bunun diğer bir formu olan isim ise Raziye?dir ki, Allah?tan razı olmuş kişi, Allah?ın kaderine razı olan kadın anlamına gelir.
MELEK: 1. Allah?ın nurdan yarattığı varlıklar. Allah?ın emirlerine tam itaat eden varlıklar. 2. Halim, selim güzel huylu kimse. Kur?an-ı Kerim?de toplam 98 ayette geçmektedir.
MERİH: (Ar.) Er. - Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen
MERT: Sözünün eri, sözünde duran
MERVE: Mekke?de bir dağın adı olup hacılar, Merve ile Safa arasında Sa?y ederler yani 7 defa gidip gelirler. Kur?an-ı Kerim?de bakara suresi 158. ayet?te geçmektedir.
METİN: Allah'ın kulu, dayanıklı, güçlü
MİKAİL: Dört büyük melekten biri
MÄ°NA: Liman
MİRAÇ: Kandil gecesi
MİRAY: (Fars.) Ka. - Ayın ilk günleri
-N-
NAİM: Cennetin bir kısmı
NAS: Yardımcı, yardım eden (Allah?ın kulu). Ayrıca kur?an-ı kerim?de bir sure ismidir.
NİSA:1. Kadınlar. 2. Kur?an-ı Kerim?in 4. suresi, özellikle kadın haklarından, onların hukûkî ve sosyal konumlarından bahsettiği için bu adı almıştır.
NUR: 1. Aydınlık, parıltı, parlaklık, niran. 2. Mekke?deki Hıra dağı. Işığın bir şeye yansımasından meydana gelen parlaklık. Zünnureyn: Hz. Peygamberin 2 kızıyla evlendiği için Hz. Osman?a verilen unvan, onur sahibi. Kur?an-ı Kerim?in 24. suresinin adı ve toplam 20 ayette geçmektedir.
-O-
OGÜN:(Tür.). - Anımsanan belirli bir günde doğan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
OĞUZ: (Tür.) Er. 1. Mübarek, saf ve iyi yaratılışlı. 2. Genç, sağlam, güçlü. 3. Anlayışı kıt, bön. 4. Köylü. Tosun. 5. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu olarak kullanılır
ONUR: Åžeref, haysiyet, izzet-i nefs
ORHUN: (Tür.) Er. 1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek, yüce Hun anlamında
OYTUN: (Tür.) 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. Alçak yer, ova. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
OZGAN: (Tür.) Er. - Öne geçen, kazanan, başarılı
-R-
RANA:Güzel göze hoş gelen
RAVZA: Suyu yeşilliği bol olan yer bahçe
S-Åž
SARA:(İbr.) Ka. 1. Prenses. 2. (Fars.) Hz. İbrahim'in hanımı. 3. Halis, katkısız, temiz
SARE:Saf temiz
SARP: (Tür.) Er. 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.
SARPER: (Tür.) Er. - Sert, güçlü erkek.
SAMET: Kimseye ve hiçbir şeye muhtaç olmayan anlamında Allah'ın adı.
SEDEF: (Ar.) Ka. 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya.
SEDEN: (Tür.) Ka. - Uyanık, tetikte, gözü açık olan
ŞEHBAL: (Fars.) Ka. - Kuş kanadının en uzun tüyü
SELEN: (Tür.) - Sel gibi coşkun, taşkın kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SELİKA: (Ar.) - Güzel konuşma ve yazma kabiliyeti. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
SELVA: (Ar.) Ka. 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece, israiloğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman
SEMA: (Ar.) Ka. 1. İşitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek.
SENA: (Ar.) 1. Övgü ile ilgili. 2. Şimşek parıltısı 3.Şükretme
SERTAÇ: (Fars.) Er. - Baştacı, çok sevilen, sayılan.
SERTAP: (Tür.) Er. - İnatçı, direngen.
SEVDE: (Ar.) Ka. Siyah, esmer, esmer güzeli. Mü'minlerin annelerinden birisi Hz. sevde.
SEVİL: (Tür.) Ka. - Her zaman sevilen, beğenilen biri olma temennisi
ŞEVVAL: (Ar.). - Hicri takvime göre yılın 10. ayı, ilk üç günü şeker bayramıdır. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ŞEYMA: (Ar.) 1. Bedeninde ben veya benzer bir izi olanlar. 2. Hz. Peygamber'in süt kardeşi
SEYYIDETUNNISA: Kadınların efendisi.
SEZER: (Tür.) - Duyar, hisseder, anlar. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SORGUN: (Tür.) Er. 1. Bir tür söğüt ağacı. 2. Sıtkı, sert. 3. Çok uzun ve güzel saç.
SOYHAN: (Tür.) Ka. - Han soyundan gelen.
SUDEN: peygamber efendimizin cennette en çok sevdiği ağacın ismi
SÜSEN:(Tür.) Ka. - Çiçekleri iri, güzel görünüşlü ve kokulu bir süs bitkisi. Zambak.suresinin 3. ayetinde insanın ahseni takvim üzere yaratıldığı beyan
ŞUARA: Kuranda sure ismi. Şairler anlamına gelmektedir.
-T-
TAHA: Kur'an-ı Kerim'in 20. suresi. Hz. Ömer'e müslüman olmadan önce okunan ilk sure. Hz. Ömer bu sureden etkilenmiş ve müslüman olmuştur.
TAHRİM: Kur'an-ı Kerim'in 66. sûresi.
TALHA: Talha b. Ubeydullah. İslam dinini kabul eden ilk 10 kişiden biri, cennetle müjdelenmiştir.
TAHIRE:Hz. Fâtıma?nın tertemiz olduğunu anlatan isimlerinden biri. Bu isimle, Fâtıma?nın Peygamberimiz?den bir parça olduğu bilgisine atıf yapılır.
TARIK: Sabah yıldızı, zühre, venüs, yol. Kur?an-ı Kerim?in 86.Suresi?nin adıdır.Mekke döneminde inmiştir. 17 âyettir. Tarık b. Ziyad (Öl. Şam 720): Berberi asıllı İslam komutanı. Cebeli Tarık?ı geçip İspanya?yı fethetti. İslam egemenliğini sağlayıp Endülüs İslam Devleti?nin kurulmasını sağladı.
TUANA:Cennete düşen ilk yağmur damlası
U-Ü
UÇKAN : Allah'ın kulu
UFUK: Yerle göğün birleşmiş gibi göründüğü sınır
UĞUR: İyilik müjdesi nesnelerde varolduğuna inanılan iyilik kaynağı
ULVİYE: Yüce yüksek gökle ilgili
UMAY: Üzerinden geçtiği kişilere mutluluk getirdiğine inanılan kuş Devlet kuşu
UMUR: Görgü deneyim
UMUT:Ummak, beklemek, ümit etmek
UZAY: Bütün varlıkları kaplayan sonsuz boşluk
UZEL: Usta becerikli
ÜLFER: Irmak büyük su
ÜLKER: Gökyüzünün kuzey kıyısında bir yıldız takımının adı
ÜLKÜ: Amaç ideal
-Y-
YAFES: Nuh Peygamber'in üçüncü oğludur ve Türklerin atasıdır
YAÄžIZ: Esmer, YiÄŸit
YAKUP: Hz. Yusuf'un babası olan Hz. Yakup peygamber. "Takip eden" demektir.
YAREN:Dost,arkadaÅŸ
YASİN: Kur?an-ı Kerim?in 36. suresinin başlangıcı. Asıl manası bilinmemekle birlikte, "Ey insan, Ey Seyyid" gibi muhtelif anlamlar çıkarılmıştır.
YELİT: İhlas suresinde geçmektedir. Anlamı konusunda bilgi sahibi ziyaretçilerimiz bize ulaşabilirler.
YIGIT: Güçlü, cesur
YUNUS: Uzun müddet bir balığın karnında kaldığı rivayet edilen ve Kur'an-ı Kerim'de ismi geçen 25 peygamberden birisi. Hz. Yunus (a.s.). Kur'an-ı Kerim'in 10. suresi.
YUSUF: Ä°branice'de "Inleyen" demek. Hz. Ya'kub (a.s.)'un oÄŸlu olan peygamber.
-Z-
ZEBİR: Hz. İsmail ile Hz. Muhammed'in babası Hz. Abdullah'ın lakabı.
ZEHRA:En yaygın ismidir. Gül yüzlü, parlak yüzlü, çiçek simalı anlamlarına gelir. O, Efendimiz?in kokladığı bir çiçek gibidir adeta.
ZEKIYE: Bu isim O?nun arı duru hale getirilmiş hanımlığını anlatır.
ZİNNUR: Nur saçan
ZİŞAN: (Ar.) 1. Şanlı, şerefli. 2. Canlı. 3. Bir tür lale. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır
ZÄ°ÅžAN:Onurlu ÅŸerefli
ZÜLKARNEYN: İki boynuzlu anlamında. 2. Kur?an-ı Kerim?de adı geçen şahıs. 3. Büyük İskender. Kur?an-ı Kerim?de toplam 6 ayette geçmektedir.
ZÜMER: Kur'an-ı Kerim'in 39. süresi.
ZÜMRA: Güzel iyi ahlaklı,zeki bilgili kadın